Η Ν. Ιωνία δίνει τη δική της μάχη αντιμετωπίζοντας τον νέο κορωνοϊό Covid-19. Οι συμπολίτες μας ακολουθώντας τις κατευθυντήριες οδηγίες των αρμόδιων αρχών έχουν περιορίσει κατά πολύ τις μετακινήσεις τους και οι άδειοι από κόσμο δρόμοι της πόλης, ιδιαίτερα από το απόγευμα και μετά, σου μεταδίδουν μια μελαγχολία ικανή να σε βάλει σε σκέψεις για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται και που θα ταρακουνήσει εδραιωμένες βεβαιότητες και συμπεριφορές. Ο κόσμος αλλάζει και η κατεύθυνση ακόμα ερευνάται, ενώ κρίσιμα ρωτήματα περιμένουν να απαντηθούν.
Η αντιμετώπιση του κορωνοϊού οδήγησε σε αναβολή όλων των εκδηλώσεων φορέων και συλλόγων της πόλης, το δημοτικό συμβούλιο δεν γνωρίζουμε αν θα συνεδριάσει και με ποιες προϋποθέσεις προστασίας της υγείας των παρευρισκομένων, η Κοινωνική υπηρεσία και η Καθαριότητα τραβάνε το κουπί και η πολιτική ζωή εξαντλείται σε ανταλλαγή ανακοινώσεων των δημοτικών παρατάξεων ενίοτε και με αιχμηρές αναφορές.
Προσωπικά αυτή η κατάσταση δεν με βρίσκει ως πολίτη ικανοποιημένο. Η πόλη μου, όπως όλη η χώρα, είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και στους χιλιάδες συμπολίτες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης προστέθηκαν εργαζόμενοι από επιχειρήσεις που έκλεισαν ή πλήττονται από την τεράστια μείωση της αγοραστικής κίνησης και οι τοπικές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις του κέντρου και των συνοικιών που παρά τα κυβερνητικά μέτρα αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους με κίνδυνο η Ν. Ιωνία να αντιμετωπίσει νέο κύμα από λουκέτα. Η ανεργία εκτινάχτηκε ήδη και η Αγορά της πόλης αντιμετωπίζει μια νέα περίοδο παρακμής την επόμενη μέρα.
Παράλληλα ιδιαίτερα οξυμένα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ηλικιωμένοι με κινητικά προβλήματα, ανάπηροι, άνθρωποι που χρειάζονται τρόφιμα και φάρμακα. Ζητήματα ανοικτά στην Εκπαίδευση, φοβίες σε μέρος του πληθυσμού, ενδοοικογενειακές συγκρούσεις κι από την άλλη επέκταση της κυριαρχίας του διαδικτύου στην ενημέρωση και στις συναλλαγές, οικογενειακή θαλπωρή και προσωπικός χρόνος είναι η αρνητική και η θετική όψη του «ΜΕΝΩ ΣΠΙΤΙ», μαζί βεβαίως, για να μην ξεχνιόμαστε, με την περιστολή των ατομικών και συλλογικών μας δικαιωμάτων, κατάσταση πρωτόγνωρη για τις νεώτερες ηλικίες, αλλά που κάτι θυμίζει στους παλαιότερους.
Μένουμε λοιπόν σπίτι, αλλά θα πρέπει βεβαίως να εξαιρέσουμε αυτούς που δεν μένουν σπίτι γιατί εργάζονται για όλους τους υπολοίπους: τους ιατρούς και νοσηλευτές, τους δημόσιους και δημοτικούς υπάλληλους ιδιαίτερα της καθαριότητας, τους ντελιβεράδες, τους κούριερ, τους δημοσιογράφους, τους αστυνομικούς και αρκετούς άλλους που κάνουν την κοινωνία μας να κινείται.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση βλέπω κάποια θετικά μέτρα που πήρε η Δήμαρχος, σωστές προτάσεις της Αντιπολίτευσης, αλλά δεν βλέπω έναν συναγερμό, μια συλλογική προσπάθεια, ένα έναυσμα συμπόρευσης και συστράτευσης για να αντιμετωπίσουμε τα πρωτοφανή προβλήματα που φέρνει η πανδημία στην πόλη μας. Τρέχει η δημοτική αρχή, σπρώχνουν οι άλλες δημοτικές παρατάξεις αλλά δεν είναι μόνο αυτό που χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή.
Η περίοδος που διανύουμε είναι ιδιαίτερη και πολλά και πολλοί θα κριθούν από το πώς θα την αντιμετωπίσουμε. ΝΑΙ, Δέσποινα Θωμαϊδου και επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων, ΝΑΙ, Εκκλησία, κόμματα, σύλλογοι και φορείς της πόλης. Η Ν. Ιωνία αυτή την κρίσιμη περίοδο χρειάζεται ΗΓΕΣΙΑ κι αυτή πρέπει να είναι συλλογική. Δεν είναι καιρός για εγωισμούς και για χτυπήματα μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων.
Με πρωτοβουλία της Δημάρχου που έχει βεβαίως εκ του ρόλου της τον πρώτο λόγο να συγκροτηθεί ένα διαρκές ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΟΛΗΣ. Μπορεί να αποτελείται από τους δημοτικούς συμβούλους, τον Μητροπολίτη, τους προέδρους τοπικών συλλόγων και φορέων, έμπειρους συμπολίτες μας σε θέματα υγείας, αγοράς, κλπ., το οποίο θα είναι σε διαρκή διαβούλευση, συλλογικά και σε Ομάδες εργασίας επικοινωνώντας δια ζώσης, αλλά και με την βοήθεια της τεχνολογίας, ώστε η πόλη να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις έκτακτες περιστάσεις.
Να βρει το «Συμβούλιο» χρήματα από κάθε πηγή: Ευρωπαϊκά και Εθνικά ταμεία, Περιφέρεια, Μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν συμφέροντα στη Ν. Ιωνία, συμπολίτες που έχουν την οικονομική δύναμη και να οργανώσει παράλληλα ομάδες εθελοντών που θα συνδράμουν ιδιαίτερα την σκληρά εργαζόμενη Κοινωνική υπηρεσία του δήμου.
Οι ευάλωτοι κοινωνικά συμπολίτες μας, οι άνεργοι, οι ηλικιωμένοι, οι ασθενείς, οι ανάπηροι, οι εργαζόμενοι, οι τοπικές επιχειρήσεις χρειάζονται άμεσα ένα δίκτυ προστασίας. Οι ιατροί της πόλης, οι εκπαιδευτικοί, οι ψυχολόγοι, οι λογιστές να αναλάβουν ενεργό ρόλο. Όλα αυτά ακούγονται ωραία, αλλά για να πραγματοποιηθούν θέλει ΒΟΥΛΗΣΗ, μια Ομάδα που θα ΕΜΠΝΕΕΙ και θα ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΕΙ. Μπορούμε; Ας το τολμήσουμε. Τώρα όλοι κρίνονται.
