Ακούγοντας τη λέξη Αφρική, συνήθως μας έρχονται στο μυαλό οι στερεοτυπικές εικόνες που συνήθως βλέπουμε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είναι εκείνες φτωχών περιοχών και ανθρώπων που συχνά βιώνουν μία καθημερινότητα δύσκολων συνθηκών επιβίωσης συγκριτικά με τον δυτικό πολιτισμό.
Ο Γιάννης Λαδέας και η Αλεξάνδρα Στελλάκη έρχονται να συμπληρώσουν αυτά τα γεγονότα λέγοντας πως η Αφρική δεν είναι ενιαία, αλλά αποτελείται από διαφορετικές χώρες και εθνότητες, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν το δικό τους πολιτισμό και τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Οι κοινωνικές και πολίτικες συνθήκες μεταξύ αυτών είναι διαφορετικές και ως εκ τούτου μία τέτοια γενίκευση σίγουρα δεν είναι αντιπροσωπευτική.
Μάλιστα, συχνά ξεχνάμε να αναφέρουμε τα θετικά στοιχεία αυτής της ηπείρου. Ίσως, γιατί στις μέρες μας επιζητούμε αυτό που τραβάει το ενδιαφέρον ή επειδή δεν μας έχει δοθεί η ευκαιρία να επισκεφτούμε αυτές τις περιοχές, μιας και ένα τέτοιο ταξίδι είναι κάθε άλλο παρά συνηθισμένο.
Όμως ποιοι είναι τελικά αυτοί οι δύο νέοι και γιατί άραγε επέλεξαν να φτάσουν μέχρι τη Δυτική Αφρική;
Ο πρώτος είναι προπτυχιακός φοιτητής στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος στο τμήμα International Tourism and Hospitality Management (ITHM) ενώ παράλληλα είναι και ο πρόεδρος του ITHM Society και αντιπρόεδρος του Entrepreneurship and Innovation Club. Η δεύτερη είναι υπότροφος στο ίδιο ίδρυμα με τομέα εξειδίκευσης τη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού (Human Resources Management) ενώ παράλληλα φοιτά στο τρίτο έτος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Οι δύο φίλοι, εργάζονται ως Learning Facilitators του τμήματος Student Academic Support Services. Πιο συγκεκριμένα, εξαιτίας των υψηλών επιδόσεων στις σπουδές τους βοηθούν μέσω της αλληλοδιδακτικής διδασκαλίας τους συμφοιτητές και τις συμφοιτήτριες τους στη διαχείριση και καλύτερη κατανόηση ενός εύρους μαθημάτων.
Η ιδέα που τους οδήγησε μέχρι τη Βόρεια Γκάνα και την περιοχή Ταμάλε, σχετιζόταν άμεσα με την επιθυμία τους στο να διεξάγουν ακαδημαϊκές έρευνες σχετικά με τον εθελοντικό τουρισμό και την κοινωνιολογία της εκπαίδευσης αντίστοιχα. Ο στόχος τους όμως δεν ήταν μόνο αυτός. Θέλοντας να ανακαλύψουν τον πραγματικό τρόπο ζωής αυτών των ανθρώπων, ακολούθησαν τις καθημερινές τους συνήθειες. Σε όλη τη διάρκεια της ερευνάς τους, διέμειναν ως φιλοξενούμενοι σε μια οικογένεια ντόπιων. Από την πρώτη στιγμή που ανακοίνωσαν την ιδέα τους, υπήρξαν αρκετοί άνθρωποι που πίστεψαν στο όραμά τους και μέσω διαδικτυακής καμπάνιας (crowdfunding) συγκέντρωσαν ένα σημαντικό ποσό που τους ενίσχυσε οικονομικά στην υλοποίηση της ιδέας τους, κάνοντας πράξη το ρητό: «οπού υπάρχει «θέλω» υπάρχει και ένας δρόμος». Έτσι, μέσω του Volunteer Teaching (εθελοντικής διδασκαλίας) ήρθαν σε επαφή με εκπαιδευτικά ιδρύματα (Abariya Senior High School, Tamale Technical University), αλλά και οργανώσεις (Sevdarp Ghana,We Afrihug) που τους πρόσφεραν επιμορφώσεις και αμέριστη βοήθεια στο έργο τους.
Οι συνθήκες εκεί σίγουρα δεν ήταν εύκολες. Τόσο η εύρεση εμβολίων πριν την αναχώρηση, όσο και οι «κακές» συνθήκες υγιεινής μαζί με τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες επιβεβαιώνουν την παραπάνω πρόταση. Όμως, ο δύσκολος δρόμος είναι εκείνος που κάνει τη διαφορά. Εάν επιλέξεις να παραμείνεις σε ένα comfort zone, σίγουρα δε θα επεκτείνεις τη σκέψη και τους ορίζοντες σου, αλλά ούτε θα γνωρίσεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Η εξέλιξη έρχεται μονάχα μέσω της θέλησης, της επιμονής και της αγάπης γι΄αυτό που κάνεις.
Η προσπάθεια τους όμως δε σταμάτησε και δε θα σταματήσει εδώ. Στις αρχές Ιουνίου ο Γιάννης ταξίδεψε μέχρι την Ισπανία (Μάλαγα) κερδίζοντας την 1η θέση από τη ψήφο του κοινού και τη 2η θέση από τη ψήφο της επιτροπής ως Erasmus Τalent 2019 στον αντίστοιχο πανευρωπαϊκό διαγωνισμό, ενώ η Αλεξάνδρα συμμετείχε ως εισηγήτρια στο 2nd Athens Social Sciences Forum παρουσιάζοντας τμήμα του έργου της. Παράλληλα, σχεδιάζουν και άλλες δράσεις εντός και εκτός συνόρων το προσεχές διάστημα τόσο ατομικά όσο και μέσω του οργανισμού Greek Youth Mobilty (όπου ο Γιάννης είναι συνιδρυτής). Το μότο τους είναι ότι «η διαδικασία κατάκτησης της γνώσης δε σταματά ποτέ» μιας και είναι αυτή που μας προσφέρει αυτοβελτίωση, αλλά αποτελεί και εργαλείο καλυτέρευσης τόσο των δικών μας συνθηκών ζωής, όσο και των γύρω μας.
Το μήνυμα που θέλουν να μεταδώσουν στους νέους και τις νέες είναι πως η επιτυχία δε σχετίζεται πάντα με την απόκτηση χρηματικού κέρδους ή φήμης. Υπάρχουν πράγματα, των οποίων η αξία δεν μπορεί να μετρηθεί παρά μόνο με στιγμές, όνειρα και ελπίδες για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο.
