Στα άκρα έφτασε η αντιπαράθεση τις τελευταίες μέρες για τα γεγονότα στην ΑΣΟΕΕ ,το πολυσυζητημένο θέμα των Εξαρχείων και βεβαίως το οξύτατο πρόβλημα του προσφυγικού/μεταναστευτικού, θέματα που διχάζουν την Ελληνική κοινωνία. Υπάρχει χώρος για νηφάλιες απόψεις και ειδικά δημοσιογραφικές, μιας και ο χώρος του Τύπου κατακλύζεται από φωνές που πυροδοτούν μάλλον την αντιπαράθεση, αντί να συμβάλλουν σε μια σοβαρή συζήτηση; Η άποψη που καταθέτω ως συνήθως θα δεχθεί από συμπολίτες μου έντονες κριτικές, άλλες υπέρ και άλλες κατά, καλοδεχούμενες όπως πάντα ,αλλά πιστεύω ότι θα βρει το κοινό της στους σκεπτόμενους πολίτες που εξετάζουν όλες τις πτυχές των προβλημάτων και δεν φανατίζονται.
Ως επί χρόνια, στο παρελθόν, βιβλιοπώλης στην πόλη μας γνώρισα πριν πολλά χρόνια, περισσότερα από 25, τα Εξάρχεια, μιας και εκεί ήταν η έδρα των περισσοτέρων εκδοτικών οίκων. Καθημερινά κατεβαίναμε να προμηθευτούμε βιβλία για τους πελάτες μας ,αλλά και κάποια βράδια να βολτάρουμε στα μπαράκια και τις μουσικές σκηνές της περιοχής. Συναντούσες τότε ένα πλήθος ανθρώπων με πολλά διαφορετικά ενδιαφέροντα, για την μουσική, την τέχνη, την πολιτική, την φιλοσοφία. Ένας αέρας μιας εναλλακτικής αναζήτησης επικρατούσε με καλλιτεχνική χροιά και οι νέοι συναντούσαν τους μεγαλύτερους στα στέκια της περιοχής σε πολύωρες συζητήσεις. Αργότερα ήρθαν τα ναρκωτικά, η άγρια νεολαία και η ακατάσχετη βία ως ιδεολογία. Οι περισσότεροι σταμάτησαν να επισκέπτονται τα Εξάρχεια ή πήγαιναν σπάνια. Η σύνθεση της Πλατείας άλλαξε και οι παλιοί διανοούμενοι έδωσαν τη θέση τους σε νεώτερους με έμφαση στον προσωπικό και συλλογικό τσαμπουκά κι ένα κράμα ιδεών αρκετά μπερδεμένων θα έλεγα. Ανάμεσά τους βεβαίως ως μειοψηφία και άτομα που διαφοροποιούνται και υποστηρίζουν απόψεις με αντίστοιχη πολιτική δραστηριότητα.
Η ύπαρξη των Εξαρχείων και ότι αυτή συμβολίζει υποστηρίζω ότι είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και ως τέτοιο μόνο αξίζει να το συζητήσουμε. Ως άτομο που απεχθάνομαι την άλογη βία και θεωρώ ότι δρα ανασταλτικά στην δημοκρατική πρόοδο ατόμων και κοινωνιών, ως άτομο που υποστηρίζω ότι αν θέλουμε να προοδεύσει η κοινωνία τα μέσα πρέπει να συμβαδίζουν με τους σκοπούς, υποστηρίζω ότι η υιοθέτηση πρακτικών βίας από την άγρια νεολαία της περιοχής οδηγεί στον φόβο, στην καταστολή και σε αντιδημοκρατικές λύσεις. Οδηγεί στη συντηριτικοποίηση της κοινωνίας, ενώ οι εξεγερτικές διαθέσεις της αρκετές φορές χρησιμοποιούνται από επιτήδειους για τους δικούς τους σκοπούς.
Η άγρια αυτή νεολαία που μας συμφέρει να την ονοματίζουμε μπαχαλάκηδες είναι προϊόν της κοινωνίας μας, είναι τα παιδιά κυρίων φτωχών κοινωνικών στρωμάτων που βλέπουν την κατάντια της κοινωνίας μας, της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, το αύριο χωρίς ελπίδα, το μέλλον αβέβαιο, τις διαπροσωπικές σχέσεις εμπορευματοποιημένες. Η πτώση αξιών και ιδανικών, η ελλιπής Παιδεία, η διάλυση της οικογένειας ,η υποκρισία και η αδικία, την οδηγεί πολλές φορές στην υιοθέτηση ακραίων ή μηδενιστικών λύσεων. Οι μολότωφ προσφέρουν την ψευδαίσθηση της επαναστατικότητας μιας εποχής που έχει παρέλθει και μοιάζουν σαν στραγάλια που προσπαθούν να σκοτώσουν ελέφαντα. Η κοινωνία δεν θα αλλάξει με τέτοιες πρακτικές που προσωπικά διαφωνώ πλήρως και αν αλλάξει θα είναι μόνο προς τα πίσω.
Από την άλλη αρνούμαι να υποστηρίξω ότι ένα κοινωνικό φαινόμενο αντιμετωπίζεται με την κρατική βία η οποία θέλει να θεραπεύσει το σύμπτωμα σκοτώνοντας τον ασθενή. Τα Εξάρχεια πρέπει να γίνουν πάλι μια ζωντανή περιοχή της Αθήνας, με οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη κι αυτό δεν μπορεί να είναι έργο μόνο της Αστυνομίας ,αλλά κυρίως της Πολιτείας, με τη συνεργασία των κατοίκων και άλλων επιστημονικών και κοινωνικών φορέων. Αντίθετα η μαζική καταστολή εναντίον όλων αδιακρίτως που οδηγεί κάποιες φορές σε σοβαρούς τραυματισμούς και θανάτους, η επικίνδυνη χρήση χημικών, οι σωρηδόν συλλήψεις ακόμη και άσχετων, θα φέρουν ισχυρή αντίδραση κι αν ακόμα «αποκατασταθεί» το κράτος στα Εξάρχεια αυτά θα διασκορπιστούν σε πολλές άλλες πλατείες, σε άλλες περιοχές.
Σαφέστατα βέβαια πρέπει να βρεθεί τρόπος αντιμετώπισης των ναρκωτικών και του κοινού εγκλήματος, αλλά αυτό δεν κατοικοεδρεύει μόνο στα Εξάρχεια, αλλά κυρίως θα έλεγα σε άλλες πιο γκλαμουράτες περιοχές. Θα μου πείτε υπάρχει λύση; Απαντώ, ότι όσο η κοινωνία προοδεύει, θεσμοθετεί δίκαιους νόμους , ελέγχει την παρανομία και την λαμογιά, κατανέμει δίκαια τον πλούτο, αναπτύσσει μια ανθρωποκεντρική Παιδεία και οι ανθρώπινες σχέσεις αποκτούν νόημα, τότε η βία και τα ναρκωτικά θα περιοριστούν, τότε η κάθε Κυβέρνηση θα ελέγχεται και η Αστυνομία θα έχει άλλα καθήκοντα, αλλιώς θα γυρνάμε γύρω-γύρω όπως το φίδι που τρώει την ουρά του.
Και μια που μιλάμε για την Αστυνομία πρέπει η θέση μας να είναι ξεκάθαρη. Ναι, οι φοιτητές της ΑΣΟΕΕ έσπασαν ένα λουκέτο για να μπουν στη σχολή τους και να κάνουν γενική συνέλευση. Κακώς θέλετε, κακώς θα πω, αλλά αυτή η βία των ΜΑΤ εναντίον των φοιτητών μας που διαμαρτύρονταν ήταν αποκρουστική. Τα νέα μας παιδιά, οι φοιτητές μας, οι αυριανοί οικονομολόγοι, αυτοί που θα διοικήσουν την Οικονομία μας, αντιμετωπίστηκαν παραμονές του Πολυτεχνείου με άκρατη βία από ένα Κράτος που δείχνει ότι δεν μπορεί ή δεν θέλει να χρησιμοποιήσει άλλα μέσα, που δεν συζητά. Η ιδεολογία της κρατικής βίας και η ηδονή που φέρνει σε τμήματα του πληθυσμού είναι επικίνδυνη και αναποτελεσματική. Οξύνει τα προβλήματα και τις αντιπαραθέσεις και αν σε κάποιους δυναμικούς νέους μας ικανοποιεί το θυμικό τους για το Κράτος μας είναι επικίνδυνη και επιβάλλεται αναστροφή πορείας.
