Αγανακτήσαμε οι περισσότεροι με τις φωτιές που καίνε κάθε χρόνο τα δάση μας, των απίστευτων διαστάσεων πυρκαγιών στον Αμαζόνιο, στη Σιβηρία, στην Αφρική, το λιώσιμο 197 δισεκατομμυρίων τόνων πάγου στη Γροιλανδία, μόνο τον Ιούλιο, την αδιαφορία των ισχυρών της γης (G7) που διέθεσαν μόνο 20 εκατ. δολάρια για τη διάσωση του Αμαζονίου.
Αγανακτήσαμε με την καταστροφή των δασών στη χώρα μας και την αντιπεριβαλλοντική πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων, ανησυχούμε πλέον για το κλίμα που αλλάζει και τις πλανητικές επιπτώσεις μιας δραματικής επιδείνωσης με ανυπολόγιστες συνέπειες. Μήπως λοιπόν πρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο με αυτά τα πραγματικά σημαντικά προβλήματα της ανθρωπότητας που επηρεάζουν τη ζωή όλων μας μπας και ξεφύγουμε για λίγο από τον μικρόκοσμο της Ν. Ιωνίας, τις αγωνίες του, τις συγκρούσεις του και την μικροπολιτική του;
Πολύς ο θόρυβος τώρα τελευταία για τη ΔΕΗ, τα χρέη της, το μέλλον της και πάει λέγοντας. Απόψεις ακούγονται για τη βιωσιμότητά της, αν θα παραμείνει στο κράτος η πλειοψηφία των μετοχών της, αν θα πουληθεί σε επιχειρηματίες.
Κι εγώ λέω, ναι η ενέργεια είναι στρατηγικός τομέας της οικονομίας και της ζωής μας και η διοίκηση πρέπει να ανήκει στο δημόσιο, μα αναρωτιέμαι όταν η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν τεράστιο οικονομικό πρόβλημα πόση σημασία έχει το παραπάνω ερώτημα; Δεν φτάνει που χαρίζει εκατομμύρια σε επιτήδειους μεγαλοσχήμονες, δεν φτάνει που η χρέωση έχει τιναχθεί στα ύψη, δεν φτάνει που για να εξυπηρετηθείς στα υποκαταστήματά της θέλεις 3-4 ώρες, δεν φτάνουν τα υπέρμετρα προνόμια σε κάποιους, δεν φτάνουν οι ευθύνες της για τις πυρκαγιές στα δάση, σου ζητάνε και 30% προκαταβολή για να στο ξανασυνδέσουν το ρεύμα και άντε άμα κλαφτείς να σου κάνουν και κάποιες παραπάνω δόσεις.
Κι εγώ ερωτώ, γιατί δεν είναι εφικτό να έχουν δωρεάν όλοι οι ευάλωτοι συμπολίτες μας μια ποσότητα από κιλοβατώρες, ώστε να μπορεί κάθε αδύναμη οικονομικά οικογένεια να καλύψει τις απόλυτα βασικές ανάγκες της, απαραίτητες για την επιβίωσή της; Και για να μην μας την πέσουν κάποιοι μιλώντας για μπαταξήδες, αναφέρομαι ξεκάθαρα γιαυτούς τους συνανθρώπους μας που έχουν πραγματική ανάγκη.
Κι άντε η ΔΕΗ να θέλει να πάρει πίσω τα εκατομμύρια που της χρωστάνε οι περισσότεροι χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων οφειλέτες, γιατί δεν κάνει μια γενναία ρύθμιση κάτι σαν τις 120 δόσεις; Κι όσον αφορά τις επιχειρήσεις, αν παράγουν, δημιουργούν θέσεις εργασίας, δεν παρανομούν και επενδύουν, συμφωνώ να έχουν χαμηλότερο κόστος ρεύματος για να αντέξουν τον ανταγωνισμό. Το κοινωνικό και αναπτυξιακό πρόσωπο μιας υπό δημόσιο έλεγχο επιχείρησης πρέπει να αποδεικνύεται στην πράξη γιατί τότε δεν θα έχει σημασία ποιος είναι ο ιδιοκτήτης.
Κι επειδή μιλάμε για ενέργεια πρέπει να αναρωτηθούμε ποιο ενεργειακό μοντέλο πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας. Σε προηγούμενο άρθρο μου είχα επισημάνει τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε από τις εξορύξεις υδρογονανθράκων και την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλούν όπου γης. Τα τεράστια συμφέροντα που τις συνοδεύουν είναι γνωστά, είναι πάνω από κυβερνήσεις και δεν ενδιαφέρονται φυσικά για τους πολίτες των χωρών που κερδοσκοπούν. Ειδικά για τα πετρέλαια των θαλασσών μας το όφελος για τους πολίτες θα είναι μηδαμινό, η πιθανότητα εκτεταμένης ρύπανσης υψηλή κι ένα μοντέλο εκμετάλλευσής τους τύπου Νιγηρίας απόλυτα βέβαιο.
Η επιτακτική ανάγκη μιας βιώσιμης κοινωνίας που θα αντιμετωπίσει την ορατή σε όλους καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος που με τη σειρά της συμβάλλει όλο και περισσότερο στην κλιματική αλλαγή, επιβάλλει τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Και μια που μιλάμε για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν αναφέρομαι σε βιομηχανικού τύπου εκμεταλλεύσεις, όπως οι τεράστιες ανεμογεννήτριες που σακατεύουν τις βουνοκορφές των μοναδικού κάλλους δασών μας, μόνο και μόνο για να κερδίσουν οι γνωστοί εργολάβοι.
Σε προηγούμενο άρθρο μου έφερα ως παράδειγμα την οροσειρά των Αγράφων που στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» σχεδιάζεται το ξεκοίλιασμα προστατευόμενων περιοχών με εκτεταμένα έργα οδοποιίας, η εκχέρσωση δασών, η ανάπτυξη δεκάδων πυλώνων υψηλής τάσης και η εγκατάσταση φαραωνικών ανεμογεννητριών που θα σκιάζουν το ατάραχο στους αιώνες, μεγαλείο αυτών των κορυφογραμμών.
Η κοινή λογική λέει: «παρθένα οικοσυστήματα που παράγουν αγόγγυστα εδώ και εκατομμύρια χρόνια καθαρό νερό και αέρα και αποτελούν πολύτιμους θύλακες για κάθε μορφή άγριας ζωή, απλά τα αφήνεις, μέσα από προαιώνιες φυσικές διεργασίες να κάνουν τη δουλειά τους και δεν επιτρέπεις σε κανένα ανθρώπινο χέρι να τα αγγίξει!».
Όλοι μας πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ το έγκλημα που γίνεται στον Αμαζόνιο, πόσοι όμως γνωρίζουν τι συμβαίνει με τις περίφημες ανεμογεννήτριες και δικαίως θα απορούν γιατί υποστηρίζω ότι με τον τρόπο που εγκαθίστανται είναι καταστροφικά επιβλαβείς για ολόκληρες περιοχές της χώρας μας. Ενδεικτικά σας προτείνω για την ενημέρωσή σας το παρακάτω LINK με τη μελέτη 100 Γερμανών επιστημόνων https://www.mikrometoxos.gr/anemogennitries-mikro-ofelos-megali-katastrofi-lene-tora-oi-epistimones/ που αμφισβητεί ακόμα και τη χρησιμότητά τους και σε αυτό το LINK https://www.aftodioikisi.gr/ota/dimoi/kata-ton-anemogennitrion-sta-agrafa-5-dimarchoi-zitoyn-tin-anaklisi-adeiodotisis/ θα διαβάσετε την κοινή επιστολή των 5 νέων δήμαρχων Καρδίτσας και Ευρυτανίας που εξηγούν γιατί δεν θέλουν τις ανεμογεννήτριες στα Άγραφα.
Επίσης εδώ θα δείτε την επιστολή που έστειλαν από κοινού το save Agrafa, η Ορνιθολογική και η Καλλιστώ στον Υπουργό η οποία εξηγεί γιατί δεν πρέπει να γίνουν τερατώδη αιολικά πάρκα στα Άγραφα.
Η χώρα μας μπορεί να αξιοποιήσει κυρίως τον ήλιο και τον αέρα της με θετικά αποτελέσματα μόνο αν προσεγγίσει ένα ενεργειακό μοντέλο αποκέντρωσης σε συνάφεια με την τοπική οικονομία και σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον κάθε περιοχής. Κι εμείς εδώ στη χώρα μας, στην πόλη μας τη Ν. Ιωνία ας αντιληφθούμε ότι όλα αυτά δεν είναι φιλολογία κάποιων ρομαντικών, αλλά απαραίτητος προβληματισμός για το παρόν και το μέλλον της ζωής μας.
