Καθώς βλέπω το βιβλίο των ραντεβού του κομμωτηρίου μου, κάνω την ανασκόπηση όλης της χρονιάς που πέρασε.
Μου λείπουν μήνες, εβδομάδες,
μέρες, ώρες, λεπτά.
Μια πρόταση μου βγαίνει.
Θέλω την ζωή μου πίσω, θέλω να αγκαλιάζω τους συγγενείς μου, τους φίλους μου,
να πηγαίνω ελευθέρα παντού,
ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΩ!
Θέλω ο καινούργιος χρόνος να φέρει υγεία σε όλο τον κόσμο, να μην ξαναζήσουμε ότι ζούμε τώρα. Θέλω την πόλη που γεννήθηκα τη Νέα Ιωνία να την δω όμορφη και καθαρή, να λειτουργούν όλα σωστά , να μην είναι όλα του θεαθήναι.
Δεν θέλω να βλέπω απαξίωση σε ανθρώπους που έχουν γαλόνια στην τοπική αυτοδιοίκηση .Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ουρανοκατέβατοι.Όπως δυστυχώς συμβαίνει μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και έξω από αυτό. .
Θέλω συγχρόνους παιδικούς σταθμούς και όχι πάρκιν παιδιών,με παράλληλη στήριξη σε παιδιά που το έχουν ανάγκη. Με εργαζόμενους που δεν θα φοβούνται ότι μόλις λήξει η σύμβαση δεν θα έχουν δουλειά.
Θέλω σχολειά και νηπιαγωγεία όχι σε κοντέινερ.
Θέλω πλατείες που να μπορούν να παίζουν τα παιδιά σε παιγνίδια που να μην είναι ετοιμόρροπα .
Θέλω να μην υπάρχει ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ σε ανθρώπους που μας βοήθησαν την δεδομένη στιγμή και τώρα τους απαξιώνουμε και δεν τους ξέρουμε, μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που διανύουμε.
Θέλω μια πόλη ανθρώπινη με διοίκηση που να νοιάζεται για όλο τον κόσμο και όχι για τους χειροκροτητές της.
Εγώ θα είμαι εδώ να τα βλέπω να τα λέω και να τα γράφω.Γιατί αυτή την πόλη ονειρεύτηκα όταν έβαλα υποψήφια και όχι αυτή που βλέπω.
Καλή πρωτοχρονιά!
Χριστίνα Παπαηλιοπούλου
Ενεργή Ανεξάρτητη Πολίτης
