Στο πλαίσιο της διοργάνωσης της καθιερωμένης Ετήσιας Εορτής της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας, το μεσημέρι της Κυριακής (12/5), αρχικά στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αναργύρων, στη Νέα Ιωνία, πραγματοποιήθηκε ιερό μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των εκλιπόντων ιδρυτών, προέδρων, μελών και ευεργετών του συλλόγου, και στη συνέχεια, στο Πνευματικό Κέντρο του ναού πραγματοποιήθηκε ειδική εκδήλωση αφιερωμένη στους ξεριζωμένους και κατατρεγμένους Μικρασιάτες Σπαρταλήδες, κληρικούς και λαϊκούς, που πριν από 90 χρόνια θεμελίωσαν τον προαναφερόμενο ναό της πόλης μας.
Ο κ. ΧΑΤΟΓΛΟΥ
Καλωσορίζοντας τους παριστάμενους στο Πνευματικό Κέντρο του ναού των Αγίων Αναργύρων, ο Αντιπρόεδρος Α΄ της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας, κ. Κοσμάς Χατόγλου, ανέφερε πως: «Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενώσεώς μας, σας καλωσορίζω στην Ετήσια Εορτή του Συλλόγου, η οποία έχει και καταστατικά ορισθεί να οργανώνεται την Κυριακή των Μυροφόρων εδώ και 60 χρόνια.» και συνέχισε λέγοντας πως: «Όπως η ιστορία έχει καταγράψει, τα πρώτα χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου μας εορταζόταν η μνήμη της αλησμόνητης πατρίδας Σπάρτης Πισιδίας την Κυριακή του Θωμά, σε ανάμνηση του γεγονότος ότι αυτή την ημέρα είχε καθιερωθεί να εορτάζουν τα ονομαστά σχολεία μας, οι δάσκαλοι και οι μαθητές της Σπάρτης. Ήταν μεγάλη γιορτή, όπου συγκεντρωνόταν ολόκληρη η ελληνορθόδοξη κοινότητα, οι διευθυντές των σχολείων έκαναν απολογισμό του έργου τους, αναμένοντας την ευνοϊκή κρίση, τα παιδιά απάγγελλαν και τραγουδούσαν, οι γονείς καμάρωναν. Δεν έλειπαν και οι τουρκικές αρχές. Παράλληλα, γινόταν έκθεση των χειροτεχνημάτων των μαθητριών, τα οποία επωλούντο για να ενισχυθεί το σχολικό ταμείο. Μετά τη δεκαετία του ’50, κρίθηκε αναγκαίο να μετατεθεί μια εβδομάδα ο εορτασμός, για να μπορούν ευκολότερα να συμμετέχουν και οι Σπαρταλήδες, οι εκτός Νέας Ιωνίας. Έτσι, από τις αρχές του 1960 καθιερώθηκε πλέον ο εορτασμός να γίνεται την Κυριακή των Μυροφόρων.».
Επίσης, ο κ. Χατόγλου επισήμανε πως: «Σήμερα, για πρώτη φορά δεν είμαστε στο σπίτι μας, στο Πνευματικό μας Κέντρο. Ως Δ.Σ. κρίναμε ότι θα έπρεπε να μετακινηθούμε σ’ αυτόν εδώ τον χώρο του ναού των Αγίων Αναργύρων, ώστε ο εορτασμός να έχει γίνει εξ ολοκλήρου στους χώρους του μητροπολιτικού μας ναού, για να τιμηθεί το πολύ σημαντικό γεγονός της θεμελίωσης του λιθόκτιστου ναού, που έγινε πριν από 90 χρόνια. Ο ναός των Αγίων Αναργύρων για εμάς τους Σπαρταλήδες είναι χώρος εμβληματικός. Όπως αμέσως μετά θα σας πει ο Πρόεδρός μας, ο σημερινός μητροπολιτικός ναός των Αγίων Αναργύρων υπήρξε επίτευγμα της κοινότητας των ξεριζωμένων Σπαρταλήδων, που είχαν εγκατασταθεί στην πολιτεία και ιδιαιτέρως στο ιστορικό της κέντρο. Δούλεψαν σκληρά κληρικοί και λαϊκοί. Κινήθηκαν προς κάθε κατεύθυνση, έκαναν εράνους και ξεκινώντας τις εργασίες της ανέγερσης του ναού σκόπευαν να είναι ο μεγάλος ναός αυτός επιβλητικός, ακτινοβόλος. Πράγμα που έγινε στα επόμενα χρόνια, όταν ολοένα και περισσότεροι Ιωνιώτες συνέδραμαν και βοηθούσαν, και όχι πια μόνο Σπαρταλήδες. Αλλά εμείς μένουμε στη θεμελίωση πριν από 90 χρόνια και αυτήν τιμάμε σήμερα εδώ.», ευχαρίστησε τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη και τον Πρωτοσύγκελο της οικείας Μητρόπολης, καθώς και όλο το ιερατείο του ναού «για τη συνδρομή τους στην επιτυχία της εκδήλωσης», και ολοκλήρωσε λέγοντας πως: «Εύχομαι σε όλους χρόνια πολλά και ο Αναστάς Χριστός να μας χαρίζει υγεία και δύναμη να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής.».
Ο κ. ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗΣ
Αμέσως μετά, τον λόγο έλαβε ο Πρόεδρος της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας, κ. Χάρης Σαπουντζάκης, ο οποίος έκανε μια εμπνευσμένη παρουσίαση του χρονικού της θεμελίωσης του ναού των Αγίων Αναργύρων, λέγοντας πως: «Όπως ο αγαπητός Αντιπρόεδρος ανέφερε, εφέτος για πρώτη φορά η Ετήσια Εορτή μας γίνεται εξ ολοκλήρου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αναργύρων. Ο λόγος εξαιρετικά σοβαρός για μας. Συμπληρώθηκαν 90 χρόνια από τη θεμελίωση του ναού αυτού. Κι επειδή όσο περνούν τα χρόνια οι μνήμες ξεθωριάζουν, κρίναμε ότι θα ‘πρεπε κάποια στιγμή να γυρίσουμε σ’ αυτές, αφού, άλλωστε, ένας από τους πιο βασικούς σκοπούς της Ενώσεως είναι να τις συντηρεί όσο μπορεί, αλλά και να αναδεικνύει όσο γίνεται το παρελθόν, όχι για να το χρησιμοποιούμε ως στοιχείο μιας μεγαλοσχημοσύνης και μεγαλαρχίας, αλλά ως εργαλείο σύνταξης προοπτικής για το μέλλον.»
Στη συνέχεια, ο κ. Σαπουντζάκης ανέφερε πως: «Το βαθύ τραύμα από το δράμα της Μικρασίας ήταν ακόμη νωπό και αιμορραγούσε στους ξεριζωμένους των προσφυγικών συνοικισμών της Αθήνας. Χρειαζόταν πολύ κουράγιο για ένα νέο ξεκίνημα μέσα από την πιο μαύρη εξαθλίωση. Και χρειάζονταν όσο ποτέ άλλοτε οι μπροστάρηδες, που θα ενέπνεαν κουράγιο και δύναμη, και θα οιστρηλατούσαν τους καταπτοημένους. Και, ευτυχώς, αυτοί υπήρξαν. Έχουμε πολλές φορές μιλήσει για τον «Μωυσή» των Πισιδών, τον Παπαιωακείμ Πεσματζόγλου, και για τον άγιο των Πισιδών, τον δυναμικό Δεσπότη Πατάρων Μελέτιο. Η προσφορά τους στην πολιτεία, που αρχικά ονομαζόταν Ποδαράδες, μετά Νέα Πισιδία και μετά Νέα Ιωνία, όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν πρόκειται να ξεχαστεί. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί. Ας τους δούμε πλησιάζοντας στα γεγονότα που ακολουθούν:
Βρισκόμαστε στο 1928. Έχουν περάσει μόνο 6 χρόνια από το μαύρο ’22. Ήδη στη Νέα Ιωνία η Εταιρεία Αποκατάστασης Προσφύγων (Ε.Α.Π.) έχει ανεγείρει εκατοντάδες κατοικίες. Το σχέδιο αρχικά προέβλεπε κατοικίες μόνο για τη στέγαση των Σπαρταλήδων, αλλά γρήγορα η πλημμυρίδα των προσφύγων έσπασε τα φράγματα και παντού ξεφύτρωναν οι συνοικίες: Ινέπολη, Σαφράμπολη, Νεάπολη, Ελευθερούπολη, και μετά Περισσός και Καλογρέζα. Η ηρωική Καλογρέζα.
Όμως, το κέντρο της πολιτείας, το κατοπινά ονομασθέν «Ιστορικό Κέντρο», οργάνωνε τη ζωή του γύρω από τον πρώτο ναό του και τα πρώτα δημοτικά σχολειά του. Πρωτεύουσα δύναμη οι ξεριζωμένοι της Σπάρτης, εξαιτίας της γρήγορης ανάπτυξης της Ταπητουργίας. Η αριθμητική υπεροχή ήταν με τους Σμυρνιούς και τα στοιχεία έδειχναν στη σειρά: Σμυρνιοί, Σπαρταλήδες, Αλαγιώτες.
Ο προνοητικός Παπαϊωακείμ, από την πρώτη στιγμή έριξε το βάρος του κύρους του στην ανοικοδόμηση του πρώτου ναού. Αφού πέρασε τη σκληρή περίοδο μιας αποθήκης και μετά ενός ξύλινου ναού, πολύ γρήγορα, θα έλεγα, κινητοποιώντας την κυβέρνηση και την Ε.Α.Π., μέσα από τους συμπατριώτες του, που είχαν δύναμη και γνωριμίες: τον βουλευτή Βασιλάκη Αρτεμιάδη, το ανώτερο στέλεχος της Ε.Α.Π. Βασίλειο Πετράκη, τον μακεδονομάχο στρατηγό Παύλο Παυλίδη, αλλά και στελέχη από την αναδυόμενη τοπική ταπητοβιομηχανία: τον Αβραάμ Καχραμάνογλου, τον Φίλιππο Καχραμάνο, τον Παύλο Θωμόγλου, τους αδελφούς Παύλο και Θρασύβουλο Καχραμάνογλου, τον Δημήτριο Εφραίμογλου, τον Τηλέμαχο Δουρμούσογλου και τόσους άλλους. Και ακόμη, τους Στύλογλου, Εφραίμογλου, με τη δυναμική εριοβιομηχανία τους θα σταθούν κοντά και θα συνδράμουν στην ανέγερση του μεγάλου λιθόκτιστου ναού των Αγίων Αναργύρων.
Η Ε.Α.Π., πέραν του οικοπέδου που παραχώρησε, συνέβαλλε και με επιδοτήσεις. Αλλά η Εκκλησιαστική Επιτροπή, που συνεστήθη και αποτελείτο από τον Φϊλιππο Καχραμάνο, ως Πρόεδρό της, και τους Γαβριήλ Γαβριήλογλου, Παύλο Καχραμάνογλου και Ιωάννη Χρηστίδη, ως μέλη (όλοι Σπαρταλήδες) θα ξεκινήσει έναν μεγάλο έρανο, που θα αποφέρει το πολύ σημαντικό για την εποχή ποσό των 310.500 δραχμών, ενώ μπορούσε να εγγυηθεί σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα για άλλες 500.000 δραχμές. Τεράστιο ποσό.
Και η μεγάλη απόφαση είχε παρθεί. Ορίσθηκε να γίνει η θεμελίωση την Κυριακή 10 Ιουνίου του 1928. Όλα είχαν οργανωθεί, παρά τις τεράστιες δυσκολίες των ανθρώπων της εποχής εκείνης, με πάρα πολύ ενθουσιασμό. Δίπλα στην Εκκλησιαστική Επιτροπή στάθηκαν ορισμένα προβεβλημένα στελέχη του Ιστορικού Κέντρου, ιδιαίτερα προερχόμενα από την ιστορική τότε Λέσχη Νέας Ιωνίας, αλλά και οι εκπαιδευτικοί όλων των σχολείων της Νέας Ιωνίας, με επικεφαλής, βέβαια, τους Διευθυντές των σχολείων, που συστεγάζονταν στο ήδη τότε ανεγερθέν 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ιωνίας. Ήτανε 4 τα σχολεία που συστεγάζονταν: 1ο και 2ο Αρρεναγωγεία, 1ο και 2ο Σχολεία Θηλέων. Και τα Δημοτικά τότε ήταν Αρρεναγωγεία και Θηλέων. Πρωταγωνιστής ένας σπουδαίος Μικρασιάτης από τη Λυκία, απ’ το Λίβισι, ο Χριστόδουλος Χατζής. Του έχω δώσει το προσωνύμιο: «Ο Διευθυντής των Διευθυντών».
Στους χώρους του σχολείου θα γίνει η υποδοχή των επισήμων. Θα εκφωνηθούν οι λόγοι. Θ’ ακολουθήσει η δεξίωση και μετά όλοι θα βαδίσουν λίγα μέτρα πιο ‘κει, για να παρασταθούν στην κατάθεση του θεμελίου λίθου.
Ως τώρα δεν σας είπα και πολλά πράγματα για την άλλη μορφή της Σπάρτης, τον Πατάρων Μελέτιο. Έφερε τον τίτλο του Αρχιερατικού Επιτρόπου, που του είχε δώσει ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος. Και θα ήταν επικεφαλής του τοπικού κλήρου και θα προσπαθούσε για το καλύτερο. Ωστόσο, η ιστορική αλήθεια απαιτεί να πούμε ότι πρωταγωνιστής για την ανέγερση του ναού ήταν ο Παπαϊωακείμ Πεσματζόγλου. Ωστόσο, και ο Παπαϊωακείμ δεν θα ήταν ο μόνος Σπάρταλης ιερέας του ναού. Δίπλα του θα σταθούν: ο Ευστάθιος Μηναίδης και ο Νικόλαος Παντελίδης. Το ζεστό, πολύ ζεστό εκείνο πρωινό της 10ης Ιουνίου σήμανε ένας γενικός συναγερμός στην πολιτεία. Από τα χαράματα κατά ομάδες οι κάτοικοι από ολόκληρη την πολιτεία συνέρρεαν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Ο ελεύθερος χώρος μεταξύ του σχολείου και της εκκλησίας είχε καταληφθεί ως το τελευταίο χιλιοστό.
Η ώρα περνάει, η αγωνία κορυφώνεται, φλογερός ο ήλιος πυρπολεί τα πάντα. Ξαφνικά, ζητωκραυγές ακούονται: «Έρχεται. Έρχεται. Έρχεται.». Ποιος ερχόταν; Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που λάτρευαν οι πρόσφυγες. Είχε γυρίσει στην Ελλάδα μετά εκούσια απουσία ορισμένων χρόνων και ως αρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων έλπιζε να κερδίσει τις εκλογές, που έγιναν δυο μήνες μετά, τον Αύγουστο του 1928. Όμως, πάντα, μετά την αποτυχία του στις εκλογές του ’20 φοβόταν το αναπάντεχο. Και αποφάσισε να δεχθεί την πρόσκληση της Εκκλησιαστικής Επιτροπής και να παραστεί -δεν ήταν πρωθυπουργός- ως αρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων στη θεμελίωση.
Το τι έγινε, δεν λέγεται. Χαλασμός. Το αυτοκίνητο δεν μπορεί να προχωρήσει και σταματά. Το πλήθος τρέχει, ποιος πρώτος να αγκαλιάσει τον Βενιζέλο. Κοντά του σπεύδει μια σημαντική γυναίκα, η σύζυγος του μεγάλου ποιητή μας, του Άγγελου Σημηριώτη, η Σοφία Σημηριώτη. Τον αγκαλιάζει. Του ψιθυρίζει λόγια στο αυτί, παρηγορητικά και ενισχυτικά: «Θα νικήσεις.». Ο Βενιζέλος καταφέρνει να μπει στην αυλή του σχολείου. Τον συνοδεύει ο γιός του Κυριάκος, ενώ μετά από λίγο θα καταφθάσουν οι: Αλέξανδρος Παπαναστασίου και Μπακαλμπάσης, αλλά και ο τότε Πρόεδρος της Ε.Α.Π., Χιλ. Εν τω μεταξύ, έχουν φθάσει ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και ο Δήμαρχος Αθηναίων, γιατί η Νέα Ιωνία δεν είχε Δήμο, Σπύρος Πάτσης.
Τον εθνάρχη προσφωνεί ο μετέπειτα υπουργός Σπανούδης, αυτός που αμέσως μετά θα φροντίσει για το γήπεδο της Α.Ε.Κ., στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Ο Φίλιππος Καχραμάνος παρουσιάζει τον απολογισμό της Επιτροπής και μετά ο Βενιζέλος προχωρεί προς τον βόρειο εξώστη του δημοτικού σχολείου, που σώζεται, και από εκεί εκφωνεί έναν πολύ σύντομο λόγο. Ο κόσμος παραληρεί. Το μήνυμα για τις εκλογές που έρχονταν ήτανε σαφές: Θα θριαμβεύσει και θα κυβερνήσει για τις ανώμαλες εκείνες εποχές 4 συνεχή χρόνια, ως το ’32. Εάν ενδιαφέρεστε να μάθετε τι ποσοστό πήρε ο Βενιζέλος στη Νέα Ιωνία, ξέρετε πόσο ήταν; 98%.
Και έφθασε η ώρα της θεμελίωσης. Ο Μακαριότατος, ο Επίσκοπος, οι ιερείς, ο Δήμαρχος, οι επίσημοι πλησιάζουν. Ο Αρχιεπίσκοπος αναπέμπει ευχή. Ο Δήμαρχος Αθηναίων, Πάτσης, κατεβαίνει στην τάφρο να καταθέσει τον θεμέλιο λίθο και δίπλα τοποθετεί, όπως συνηθιζόταν, ένα φιαλίδιο με νομίσματα.
Τι έγραφε η επιγραφή: «Επί Προέδρου Δημοκρατίας Νικολάου Παύλου Κουντουριώτου και Μακαριοτάτου Μητροπολίτου Αθηνών Χρυσοστόμου, επί Δημάρχου Αθηναίων Πάτση και επί Επιτρόπων Καχραμάνου, Γαβιηλίδου, Καχραμάνογλου, Χρηστίδη κατετέθη ο θεμέλιος αυτός λίθος του Ιερού Ναού των Αγίων Αναργύρων τη 10η Ιουνίου του 1928».
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναδειχθεί το εξαιρετικό χρώμα που έδωσαν στην τελετή τα σχολεία. Όλα τα σχολεία του συνοικισμού. Τα 4 σχολεία της Νέας Ιωνίας, με επικεφαλής τον Χριστόδουλο Χατζή, τα σχολεία της Σαφράμπολης με επικεφαλής τον Θεοδόση Ζενιάδη, το σχολείο της Καλογρέζας με επικεφαλής τον Τζάνο. Οι δημοσιογράφοι κάνουν ιδιαίτερη μνεία για ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. Λεγόταν «Κάδμος». Και είχε μόλις πριν δυο χρόνια ιδρυθεί. Ποιος ήταν ιδρυτής του; Ο αείμνηστος θείος μου Αντώνης Σαπουντζάκης. Και ποιος ήταν δίπλα του; Ο αείμνηστος πατέρας μου, Δαμιανός Σαπουντζάκης. Είχε σπουδαίους δασκάλους. Είχε και Γυμνασιάρχη, γιατί υπήρχε και Γυμνάσιο, τον Καραπαναγιώτη. Είχε και δυο νεαρές δασκάλες: την Άννα Ροδίτου και την Ελένη Νακάση. Τις πρόλαβα ως δασκάλες όταν ήμουνα μαθητής του Δημοτικού αμέσως μετά από την κατοχή.».
Επίσης, ο κ. Σαπουντζάκης επισήμανε πως: «Η πρώτη λειτουργία στον ναό έγινε το Σάββατο 25 Μαρτίου του ‘33 και τα επίσημα εγκαίνια, όπου προέστη ο Επίσκοπος Πατάρων Μελέτιος πλέον έγιναν στις 25 Νοεμβρίου του ‘33. Ένας μεγάλος επιβλητικός ναός, βυζαντινού ρυθμού, σταυροειδής, θα αρχίσει να διαδραματίζει τον ρόλο του στα επόμενα χρόνια, συνεχώς βελτιούμενος, εσωτερικά και εξωτερικά, υπό την ευθύνη του κτήτορά του Παπαϊωακείμ και στη συνέχεια του αειμνήστου Αρχιμανδρίτου Ναθαναήλ Ποδάρα.
Ο ναός θα αγιογραφηθεί, θα γεμίσει εικόνες. Και μεταξύ αυτών τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Διασώζουσας, του Τιμίου Προδρόμου, αλλά και τη μικρή εικόνα των Αγίων Αναργύρων, την πρώτη μικρή εικόνα, που μια γυναίκα είχε φέρει στον πρώτο πρόχειρο ναό και πήρε το όνομά της: Άγιοι Ανάργυροι.
Πίσω από το Άγιο Βήμα έχουν ταφεί τρεις κληρικοί, τιμής ένεκεν: ο Παπαϊωακείμ, ο Μελέτιος και ο πρώτος Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κυρός Τιμόθεος.
Στον ναό ενθρονίστηκαν: ο πρώτος Μητροπολίτης κύριος Τιμόθεος, ο Σεβασμιότατος Κωνσταντίνος, τον Ιούνιο του 1994, και ο νυν Μητροπολίτης μας ο Σεβασμιότατος κ.κ. Γαβριήλ, την 1η Νοεμβρίου 2014.» και ολοκλήρωσε λέγοντας πως: «Σεβασμιότατε, πριν από 90 χρόνια ένας φλογερός παπάς από τη Σπάρτη συνέγειρε τους πάντες και τα πάντα στη συνοικία των ξεριζωμένων και πέτυχε το ακατόρθωτο: Να θεμελιώσει μέσα σε πέντε χρόνια έναν τέτοιο τεράστιο ναό, που επέτρεπε μετά να γίνει και ο Μητροπολιτικός Ναός της Νέας Ιωνίας. Προχθές, ένας πολύ νέος ιεράρχης, που δεν έχει παραπάνω από 5 χρόνια στην Ιερά Μητρόπολη της Νέας Ιωνίας, συνεγείροντας τους πάντες και τα πάντα επέτυχε να θεμελιώσει ένα έργο μεγαλεπήβολο, το σπουδαιότερο έργο στη σύζευξη Εκκλησίας, Πολιτισμού, Παιδείας και Περιβάλλοντος, που εκπονήθηκε ποτέ στη Νέα Ιωνία. Εύχομαι, Σεβασμιότατε, να μπορέσετε πριν τη συμπλήρωση της δεκαετηρίδος σας στη Νέα Ιωνία και να κάνετε τα εγκαίνια του «Ιωνικού Κέντρου». Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.».
Ο ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΣ κ.κ. ΓΑΒΡΙΗΛ
Στη συνέχεια, χαιρετισμό στην εκδήλωση απεύθυνε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας, Νέας Φιλαδελφείας, Νέας Χαλκηδόνος και Ηρακλείου, κ.κ. Γαβριήλ, λέγοντας μεταξύ άλλων πως: «Μετά από τα τόσο συγκινητικά, τα οποία ακούστηκαν από το στόμα του σεβαστού μας Προέδρου κ. Σαπουντζάκη, παρέλκει να πω οτιδήποτε άλλο και να προσθέσω οτιδήποτε άλλο. Να εκφράσω δοξολογία στον Θεό, που έχουμε τέτοια πλούσια παράδοση και Ιστορία. Και πρέπει όλοι να αισθανόμαστε αυτή την περηφάνια, την οποία έχουμε, και να μας διακατέχει πρέπει μέσα μας, μέχρι τελευταίας ρανίδος, στο τελευταίο μας κύτταρο, που έχουμε αυτή την τόσο σημαντική σύγχρονη Ιστορία, η οποία είναι βαμμένη με αίμα, είναι βαμμένη με τα δάκρυα των προπατόρων μας, με μάρτυρες, με ήρωες, όπως στην Καλογρέζα και σε άλλες περιοχές του Δήμου μας. Και όπου όλα αυτά κατάφεραν τελικώς, πέρα από το να αναδείξουν μία παραγκούπολη-προσφυγούπολη σε έναν μεγάλο Δήμο, όπως είναι σήμερα η Νέα Ιωνία, αλλά, ταυτόχρονα, και να δώσουν κι ένα ιδανικό παράδειγμα ενσωμάτωσης των προσφύγων μέσα στην ελληνική πραγματικότητα. Αυτό το επέτυχε η Νέα Ιωνία. Το επέτυχαν αυτοί οι οποίοι είχαν όραμα να δουν αυτήν ακριβώς τη νέα κατάσταση, τη νέα δημιουργία, Πατάρων Μελέτιος και Παπαϊωακείμ Πεσματζόγλου. Και σ’ αυτήν την πόλη, σ’ αυτήν την όμορφη περιοχή, όλοι σας, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Αλλά θα μου επιτρέψει να πω με έναν καθοριστικό τρόπο ο επικεφαλής όλων υμών στη χάρη, στην τιμή, στη δόξα, αλλά, ταυτόχρονα, και στην ευθύνη, Χάρης Σαπουντζάκης, έχει πια τη δυνατότητα κατόρθωσης για όλους μας να μας κάνει ν’ αγαπήσουμε, είτε είμαστε Σπαρταλήδες είτε όχι, τόσο πολύ την περιοχή αυτή, τόσο πολύ τη Σπάρτη της Μικράς Ασίας, που να αισθανόμαστε και εμείς έστω και «εξ υιοθεσίας» Σπαρταλήδες, Πισιδείς, Ίωνες, Σμυρνιοί, Καππαδόκες, Ινεπολίτες, Σαφραμπολίτες, Αλαγιώτες, ό,τι κι αν ο καθένας έχει και εκφράζει και εκφράζεται και, ταυτόχρονα, τον χαρακτηρίζει μέσα από την ιστορία του και την πορεία του. Θα ήθελα, αφού τον ευχαριστήσω γι’ αυτήν την όμορφη πρωτοβουλία, να πω με αφορμή αυτά τα οποία είπε ο Κοσμάς Χατόγλου, ότι σήμερα είπατε να μην είστε στο σπίτι σας. Εγώ, λοιπόν, θέλω να σας πω ότι είσαστε σπίτι σας, διότι ο ναός αυτός είναι το σπίτι όλων μας, το σπίτι όλης της Νέας Ιωνίας, που μας αγκαλιάζει, μας έχει τόσα χρόνια φιλοξενήσει και μας φιλοξενεί, όλα τα σημαντικά γεγονότα έχουν λάβει χώρα σε αυτόν τον ναό. Και εύχομαι να είσαστε όλοι υγιείς, να μπορέσουμε να χαρούμε όλα όσα η Χάρις του Θεού μας δίδει, και με τη βοήθεια όλων σας καταφέρνουμε και δημιουργούμε στην πόλη της Νέας Ιωνίας. Και όπως είπα και στον Ιερό Ναό, θα το επαναλάβω: Να αισθάνεστε ξεχωριστοί και υπερήφανοι γι’ αυτήν την κληρονομιά, την Ιστορία και την ευθύνη, την οποία έχουμε όλοι μας. Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά και συγχαρητήρια.».
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
Ακολούθως, χαιρετισμό στην εκδήλωση απεύθυναν και ο Δήμαρχος Νέας Ιωνίας κ. Ηρακλής Γκότσης, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Φιλίππα Αθυμαρίτου, οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων «Δημιουργία Αλληλεγγύη» και «Δύναμη προοπτικής» κ.κ. Παναγιώτης Μανούρης και Δέσποινα Θωμαΐδου, ιερέας-εκπρόσωπος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πισιδίας κ.κ. Σωτηρίου, καθώς και ένας εκ των ευεργετών της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας και πρώην Αντιπρόεδρος του Ε.Β.Ε.Α. κ. Παύλος Θωμόγλου.
ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Η εκδήλωση (στην οποία παραβρέθηκαν νυν και υποψήφιοι δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, Πρόεδροι και εκπρόσωποι Μικρασιατικών, πολιτιστικών και αθλητικών συλλόγων και άλλων φορέων της πόλης, καθώς και πλήθους κόσμου) ολοκληρώθηκε με ένα μουσικό πρόγραμμα με μικρασιάτικα τραγούδια εκτελεσμένα και ερμηνευμένα από τους ταλαντούχους νέους καλλιτέχνες κ.κ. Γ. Παππά (ούτι), Μ. Καρυοφύλλη (κανονάκι) και Ελ. Καρυοφύλλη (τραγούδι).
Παναγιώτα Σούγια
