ΜΗΝΥΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ κ. ΓΑΒΡΙΗΛ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
«Ἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα τό κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε νύμφη ἀνύμφευτε».
Αγαπητοί μου,
Μέσα στο γενικότερο κλίμα σύγχυσης, αγωνίας και αβεβαιότητας που βιώνουμε ως λαός, με την ατμόσφαιρα να επισκιάζεται υπό την ασύμμετρη απειλή μιας εξελισσόμενης πανδημίας, έρχεται η μεγάλη διπλή εορτή της 25ης Μαρτίου, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της ενάρξεως της Εθνικής Παλιγγενεσίας του Έθνους μας να αντιτάξει τη χαρά, την ευλογία και την αισιοδοξία, αλλά και να υπενθυμίσει σε όλους μας, ότι τελικά υπάρχει ελπίδα!
Ναι! Όσο κι αν ακούγεται αυτό ξένο και παράδοξο στον σύγχρονο ταλαιπωρημένο άνθρωπο, η διπλή αυτή εορτή είναι ημέρα χαράς και αγαλλιάσεως, διότι αποκαλύφθηκε η οδός της συμφιλιώσεως του ανθρώπου με το Θεό, καθώς και η άπειρη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο.
Είναι όμως και ημέρα μνήμης και εθνικής υπερηφανείας, που τιμούμε ως Έθνος, τους μεγάλους ήρωες και αγωνιστές του ‘21, οι οποίοι εμπνεύσθηκαν από την ελπίδα του Ευαγγελισμού και θυσίασαν τη ζωή τους, για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Στις 25 Μαρτίου, εκτός από δύο μεγάλες ελευθερίες, εορτάζουμε και δύο μεγάλες επαναστάσεις. Την επανάσταση του ανθρωπίνου γένους, με πρωτεργάτη την Υπεραγία Θεοτόκο, κατά της δουλείας της αμαρτίας και την επανάσταση του Έθνους των Ελλήνων κατά της ταπεινωτικής δουλείας από τον τουρκικό ζυγό.
Μπορεί φέτος, λόγω των εκτάκτων μέτρων για την αποφυγή της εξάπλωσης της πανδημίας να αποφεύγονται οι συναθροίσεις στους Ναούς μας, μπορεί να μην εκφωνηθούν πανηγυρικοί λόγοι, να μην πραγματοποιηθούν χοροί και παρελάσεις, ωστόσο, ο εορτασμός δεν υστερεί επ’ ουδενί σε μεγαλείο και σημασία από τα προηγούμενα έτη.
Φέτος μάλιστα είναι μεγαλύτερη η ανάγκη, όχι απλά μόνο να μνημονεύσουμε και να επευφημήσουμε τα κατορθώματα των προγόνων μας, αλλά και να τους μιμηθούμε. Να μιμηθούμε την καρτερία τους, να μιμηθούμε την γενναιότητά τους, τον αγώνα τους, την υπομονή τους, την ευλογημένη επανάστασή τους, τον πόθο τους για ελευθερία, την πίστη τους στο Θεό, την μεγάλη αγάπη τους για την Πατρίδα. Κυρίως όμως, είναι ανάγκη να εμπνευσθούμε από την ομοψυχία και την ενότητά τους.
Η ενότητα ήταν και είναι η μεγάλη δύναμη των Ελλήνων.
Καλούμαστε λοιπόν κι εμείς σήμερα, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αγωνισθούμε, ο καθένας από το σπίτι του, ενάντια στον αόρατο εχθρό της νόσου που μας απειλεί. Καλούμαστε λοιπόν να κάνουμε την δική μας επανάσταση.
Η μεγαλύτερη επανάσταση είναι αυτή κατά του ίδιου μας του εαυτού, ενάντια στα πάθη μας, στα «θέλω» μας και στον εγωισμό μας.
Σε κάθε επανάσταση, σε κάθε αγώνα χρειάζονται όπλα, σύμμαχοι και βεβαίως κίνητρα. Έτσι κι εμείς, για όπλο έχουμε την προσευχή μας προς τον Πανάγαθο Θεό. Σύμμαχο, την Παναγία Μητέρα μας. Κίνητρο, ένα και μοναδικό. Την αγάπη μας για τον πλησίον.
Η επανάσταση αυτή είναι ιερή, είναι εσωτερική, είναι πνευματική.
Είναι λοιπόν ώρα προσευχής και εσωτερικής περισυλλογής.
Με τα πνευματικά αυτά όπλα που μας προσφέρει η Εκκλησία μας δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε.
Είναι καιρός του σιγάν και όχι του λαλείν (Εκκλ. γ’ 7). Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε το «εγώ» και να κινηθούμε στο πλαίσιο του «εμείς». Να βάλουμε πάνω απ’ όλα το κοινό όφελος. Γι’ αυτό, πρέπει να ακούσουμε τις προτροπές των ειδικών επιστημόνων και να παραμείνουμε όλοι σπίτια μας.
Ας καταφύγουμε λοιπόν αυτή τη δύσκολη ώρα, όπως κάναμε πάντοτε οι Έλληνες στις μεγάλες εθνικές δοκιμασίες, στην Υπεραγία Θεοτόκο, στην Μητέρα του Θεού μας, στην Υπέρμαχο Στρατηγό του Έθνους μας, που ποτέ δεν μας εγκαταλείπει!
Ας προστρέξουμε σε Αυτήν και ας Την ικετεύσουμε να μας ελευθερώσει από κάθε κίνδυνο και απειλή και ας αναφωνήσουμε με πίστη «Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε»!
Χρόνια πολλά και ευλογημένα αδελφοί μου!
Η Παναγία μας να σκέπει το Έθνος, την Πατρίδα και την Εκκλησία μας!
Ο Μητροπολίτης
†Ο Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας,Ηρακλείου και Χαλκηδόνος
Γαβριήλ