Μηνύσεις και πάλι, αυτή τη φορά των γνωστών εκπαιδευτικών, στελεχών του κ. Μανούρη, κ.κ. Καναβού και Πανταγιά κατά Δημάρχου και προέδρου δημ. συμβουλιου για σοβαρά αν αποδειχθούν αδικήματα (αλλοίωση εγγράφων με αποτέλεσμα τη μη συμμετοχή τους στις σχολικές επιτροπές του δήμου). Δυστυχώς το σκληρό πολιτικό ρόκ φαίνεται πάλι να επιστρέφει στην πόλη μας και ανεξαρτήτως του αποτελέσματος αυτής της μήνυσης, όπως και του κ. Μανούρη κατά στελεχών της παράταξης της κ. Θωμαϊδου, αυτή είναι μια δυσάρεστη εξέλιξη που βαραίνει πολύ το πολιτικό μας τοπίο και απομακρύνει κάθε συνεννόηση μεταξύ τους.
100 πρώτες μέρες δημοτικής αρχής και το σχετικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησε η κ. Θωμαϊδου αξίζει πολλής συζήτησης. Εμείς στο editorial καταθέτουμε την άποψή μας.
Σπρωξίματα στον κ. Μανούρη στην πίτα του ΚΑΠΗ Περισσού σαν να λέμε τυράκι στο ψωμάκι του μιας και η κ. Θωμαϊδου άργησε να πάρει θέση κι όταν πήρε πέταξε κάπως τη μπάλα στην εξέδρα. Μια ενέργεια μελών του ΚΑΠΗ βεβαίως καταδικαστέα που απαραίτητο είναι να μην επαναληφθεί. Από την άλλη μεριά ας γίνει μάθημα σε όλες τις δημ. παρατάξεις για να πάψει η ανοχή ή η συμπάθεια σε πρακτικές πολιτικού και προσωπικού bulling εναντίον προσώπων εντός και εκτός δημοτικού συμβουλίου, και ο νοών , νοείτο…
Ξεσήκωσε την τοπική εκπαιδευτική κοινότητα και την πόλη μας η δημοσιοποίηση στην ΙΟΝΙΑΝΕΤ γραπτής προειδοποίησης διευθύντριας σχολείου της πόλης μας που στάλθηκε σε γονείς για τις καταλήψεις που κάνουν τα παιδιά τους στα σχολεία τους. Θα εφαρμοστεί γράφει ο νόμος και θα διώκονται ποινικά οι γονείς μιας και η κατάληψη δημόσιου κτηρίου είναι παράνομη και τα παιδιά ανήλικα. Χαμός στα social media,απόψεις υπέρ και κατά, το θέμα το πήραν κεντρικά ΜΜΕ που επικοινώνησαν με την εφημερίδα μας, τηλεφωνήματα, ανακοινώσεις, κάποια μπινελίκια, περισσότερα τα μπράβο και πάει λέγοντας. Η θέση που εκφράσαμε ως εφημερίδα σε προηγούμενο editorial είναι:
1) ότι υπάρχουν πραγματικές ελλείψεις στην Εκπαίδευση, άρα είναι δικαιολογημένα τα αιτήματα μαθητών και διδασκόντων,
2) αντί να δαιμονοποιούμε ή να απαξιώνουμε την μαθητιώσα νεολαία μας , το μέλλον της χώρας μας, καλό είναι να ακούσουμε τι θέλουν να μας πουν κυρίως για την προβληματική κοινωνία που εμείς οι μεγάλοι τους παραδίδουμε, γεμάτη ανασφάλεια, ανεργία και ξενιτειά, βουτηγμένη στο βόλεμα και στη διαφθορά, μια χρεοκοπημένη δυστυχώς και σε αξίες κοινωνία. Το να αποφεύγουμε τη συζήτηση μαζί τους επικαλούμενοι κάποιες ζημιές (που βεβαίως δεν υιοθετούμε) ή την ευκολία προσφυγής κάποιων σχολείων σε καταλήψεις ή ότι πρέπει να ξέρουν όλα τα παιδιά επακριβώς τα αιτήματά τους είναι σαν να ζητάμε ωριμότητα από εμάς τους μεγαλύτερους που τα κάναμε θάλασσα και εν πολλοίς φταίμε για την κατάντια της χώρας μας.
3)για την διαπαιδαγώγηση του παιδιού του σημαντικό μεν, αλλά μέρος μόνο της ευθύνης ,έχει ο ταλαίπωρος γονιός που κουράζεται, ξοδεύει και αγωνιά για το καμάρι του. Η κοινωνία μέσω των προτύπων της, τα ΜΜΕ, οι παρέες, όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας διαπαιδαγωγούν σήμερα το παιδί και είναι άδικο να τα φορτώνουμε όλα στον γονιό και μάλιστα όχι για ζημιές που έκανε το παιδί του σε κατάληψη, αλλά και για μόνο το γεγονός ότι συμμετείχε σε κατάληψη. Ποινικοποίηση και καταστολή αγριεύουν τη νεολαία μας και δεν λύνουν προβλήματα, αλλά δημιουργούν πρόσθετα. Με την ευκαιρία συγχαρητήρια στην «Ένωση συλλόγων γονέων και κηδεμόνων των σχολείων της Ν.Ιωνίας» για την ξεκάθαρη θέση της που μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους.
Σοβαρές εξελίξεις αναμένονται στην «Ενότητα», την παράταξη του τ. δημάρχου κ. Γκότση. Οι κραδασμοί της ήττας σιγά-σιγά απορροφώνται, έντονος προβληματισμός αναπτύσσεται, το Όργανα αρχίζουν και συνεδριάζουν και οι γκρίνιες υποχωρούν. Επίσης κατά πληροφορίες μας δύο δημοτικοί σύμβουλοι ,ιστορικά στελέχη της παράταξης έχουν αποφασίσει σχεδόν την παραίτησή τους από το αξίωμα του δημοτικού συμβούλου, όλα με συναινετικές διαδικασίες και με αναγνώριση όπως λένε τα στελέχη της «Ενότητας» της πολύχρονης προσφοράς τους. Σε αυτή την περίπτωση θα αντικατασταθούν από τους έμπειρους τ. δημοτικούς συμβούλους κ.κ. Ξ.Κυριακόπουλο και Σ.Αμανατίδη.
Πολλή συζήτηση στο τελευταίο έκτακτο δημοτικό συμβούλιο για το καζίνο της Πάρνηθας που η μετεγκατάστασή του στα όρια Ν.Ιωνίας-Αμαρουσίου έχει δρομολογηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και την τελική απόφαση θα πάρει το ΣτΕ. Κατά τη διάρκεια του συμβουλίου που ζήτησε η «Ενότητα» η δημ. αρχή δήλωσε κατ’ αρχήν επιφυλακτική ώστε να ακούσει πρώτα τις απόψεις των 1200 εργαζομένων(μεταξύ των οποίων και 200 Ιωνιώτες),ενώ κατηγορηματικά εναντίον τάχθηκαν οι υπόλοιπες παρατάξεις της Αντιπολίτευσης, πλην της παράταξης του κ. Κουκουλάρη εκπροσωπούμενη από τον δημ. σύμβουλο κ. Αποστολόπουλο. Τις απόψεις των εργαζομένων υπέρ της συγκεκριμένης τοποθεσίας μετεγκατάστασης ανέπτυξαν εκπρόσωποί τους, γνωστά στελέχη του ΠΑΣΟΚ Ν.Ιωνίας και συμφώνησαν εκτός του κ. Αποστολόπουλου, από τη δημ. αρχή ο πρόεδρος του δημ. συμβουλίου κ. Κουλούρης και ο δημ. σύμβουλος του κ. Μανούρη, κ. Λαζαρίδης και οι δύο διαφοροποιούμενοι από τις παρατάξεις τους πιθανολογώ λόγω της γνωστής συνδικαλιστικής ιδιότητάς τους θεωρώντας ότι είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων η μετεγκατάσταση. Στην άλλη πλευρά όλοι οι υπόλοιποι δημοτικοί σύμβουλοι με κοινό ψήφισμα που προκρίνεται η μετεγκατάσταση του Καζίνο εκτός του οικιστικού ιστού, θέση που εξαγρίωσε τους εκπροσώπους των εργαζομένων και που μαεστρικά προσπάθησε αργότερα με ανακοίνωσή του ο κ. Μανούρης να γεφυρώσει.
Προσωπικά θα ταχθώ υπέρ της μετεγκατάστασης του Καζίνο για να αναπνεύσει ο Εθνικός δρυμός της Πάρνηθας. Δεδομένου ότι ο τζόγος είναι πλέον ανεξέλεγκτος στη χώρα μας, χωρίς όριο ,διεξάγεται νόμιμα και παράνομα με κάθε τρόπο και μέσον, το να τον καταγγέλλουμε είναι δυστυχώς ουτοπία γιατί είναι πάθος και κοινωνική ανάγκη φυγής από μια κοινωνία με πολλή φτώχεια και με αξίες εύκολου πλουτισμού. Από την άλλη δεν συμφωνώ με τους εκπροσώπους των εργαζομένων που εξομοιώνουν τα Καζίνο με άλλες μορφές τζόγου. Ένα Καζίνο προσφέρει την εικόνα ενός γλαμουράτου τρόπου ζωής που βιώνει κάποιος στους χώρους του, όπως κανένα άλλο μέσο κυνηγιού της τύχης δεν μπορεί να προσφέρει. Ας συμφωνήσουμε επίσης ότι η χώρα μας , δεν μπορεί να στηριχτεί στα Καζίνο ως μια παραγωγική επένδυση, ως ανάπτυξη, μόνο και μόνο επειδή προσφέρουν θέσεις εργασίας και φόρους, αλλιώς ας εγκρίνουμε παντού πολλά νέα Καζίνο. Κατά κανόνα από το παιχνίδι της τύχης το Καζίνο κερδίζει, ο παίχτης χάνει και πολλοί έχουν καταστραφεί γιατί υπάρχει μόνο ηλικιακό όριο χωρίς περιορισμούς εισοδήματος ή όριο συνολικού παιξίματος. Ας δεχτούν οι εργαζόμενοι αυτή την αλήθεια και τον προβληματισμό του δημ. συμβουλίου και ούτε αθωώνονται τα Καζίνο επειδή κάποιος μπορεί να καταστραφεί και με άλλους τρόπους τζόγου. Επίσης επειδή οι περισσότεροι παίχτες είναι κάτοικοι Ελλάδος όταν μεγάλο μέρος των κερδών του Καζίνο φεύγει στο εξωτερικό μειώνεται το κυκλοφορούν χρήμα εντός της χώρας στερώντας της αναγκαίους πόρους άσχετα αν μαδιούνται και κάποιοι τουρίστες. Το ίδιο βεβαίως συμβαίνει, και με τις περισσότερες από τις άλλες μορφές τζόγου και «παιχνιδιών». Από την άλλη δίκιο έχουν και οι εργαζόμενοι που πάνω-κάτω κάθε μέρα στο βουνό δεν είναι το καλύτερό τους και καταλαβαίνω την αγωνία τους αν κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, μιας και το Καζίνο εκεί που είναι και όπως είναι με τις ζημιές που έχει πάθει το ξενοδοχείο έχει συνεχώς μειούμενα κέρδη. Νομίζω ότι αν το Καζίνο μετεγκατασταθεί μεν, αλλά κάπως πιο μακριά από πυκνοκατοικημένες περιοχές και οι εργαζόμενοι θα εξυπηρετηθούν καλύτερα σε σχέση με το βουνό και ο πειρασμός για κάποιους λόγω αποστάσεως θα είναι κάπως λιγότερος. Άλλο να είναι δίπλα σου το Καζίνο και άλλο 40 χλμ. Πώς να το κάνουμε;
Πιπεράτα σχόλια: Βασίλης Μαγκαναδέλλης
