“Πώς θα βοηθήσω το παιδί μου να μάθει μια ξένη γλώσσα;”, του Γλωσσολόγου-Καθηγητή Βασίλη Παρασκευά

Γιατί μαθαίνει ένα παιδί ξένες γλώσσες;
Για να καταλάβει καλύτερα τον “κόσμο” που τον περιβάλλει. Η σωστή γνώση των Αγγλικών και άλλων ξένων γλωσσών δίνει επικοινωνιακό πλεονέκτημα σε όσους θέλουν να σπουδάσουν, να ταξιδέψουν, ακόμα και μέσα στο σπιτικό τους να κατανοήσουν μία καινούργια συσκευή, να δουν μια ταινία, να χρησιμοποιήσουν έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Στον εργασιακό τομέα, η σωστή γνώση των Αγγλικών ιδιαίτερα έχει γίνει απαραίτητη προϋπόθεση για μία καλή δουλειά.

Πότε ξεκινάει ένα παιδί να μαθαίνει μία ξένη γλώσσα;
Στις μέρες μας υπάρχει μεγάλη επαφή με τις ξένες γλώσσες, ειδικά τα Αγγλικά (στο διαδίκτυο, στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, στις ταινίες, στη μουσική κλπ.). Αυτό από μόνο του προκαλεί ήδη αρκετό ενδιαφέρον στο παιδί για να μάθει την ξένη γλώσσα. Ωστόσο, η συστηματική παρακολούθηση μιας ξένης γλώσσας οφείλει να ξεκινάει στην ηλικία των 6-8 ετών. Τότε το παιδί μπορεί να εκτεθεί σε μια ξένη γλώσσα σε εκπαιδευτικό περιβάλλον. Πριν από αυτή την ηλικία, επιτρέπονται πολύ προσεκτικά σχεδιασμένες δραστηριότητες, με έμφαση στον ακουστικό και τον προφορικό λόγο μόνο, οι οποίες και θα καθοδηγούνται από άριστα εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο δάσκαλο.

Ποια είναι η καλύτερη μέθοδος εκμάθησης;
Εύλογο είναι κατά πρώτον να κεντρίζεται το ενδιαφέρον του μαθητή και κατά δεύτερον βέβαια να ισχυροποιείται η επιθυμία του να ασχοληθεί με το αντικείμενο. Έχοντας εμείς οι μεγαλύτεροι κατανοήσει την αναγκαιότητα της γνώσης μίας τουλάχιστον ξένης γλώσσας, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μεταφέρουμε στα παιδιά το άγχος μας για το “αν θα τη μάθουν”. Ο καλύτερος τρόπος είναι να δουν την εκμάθηση της ξένης γλώσσας σαν παιχνίδι, να την αγαπήσουν, και αργά αλλά σταδιακά να την αφομοιώσουν. Ο τελικός μας στόχος είναι η βελτίωση των δεξιοτήτων που απαρτίζουν τη γλώσσα, με τη λογική αυτή σειρά: α) Ακουστική, β) Προφορική, γ) Ανάγνωση, δ) Γραφή.

Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθούν τα παιδιά στο σπίτι;
α) Εξασφαλίζοντας ένα περιβάλλον στο οποίο τα παιδιά θα μπορούν να μελετούν χωρίς να τους αποσπάται η προσοχή. Η συστηματική μελέτη προϋποθέτει πρόγραμμα, με σταθερή ώρα για τη μελέτη και τις άλλες δραστηριότητες. Ο χώρος που θα διαβάζουν θα πρέπει να είναι ορισμένος (π.χ. γραφείο), τακτοποιημένος, και καθαρός (όχι διακοσμητικά, παιχνίδια κλπ).

β) “Ελέγχοντας” την εργασία τους. Προσοχή όμως: Αφήστε την ευθύνη του διαβάσματος στα παιδιά. Οι γονείς ελέγχουν μόνο εάν π.χ. έχουν γίνει όλες οι ασκήσεις, ενώ οι δάσκαλοι είναι υπεύθυνοι για την εξέταση και τη βαθμολογία. Εάν θέλετε, ζητήστε από τα παιδιά σας να σας διαβάσουν το μάθημα της ημέρας,

γ) Ενθαρρύνοντας και συζητώντας μαζί τους για να τους δείχνουν ότι οι γονείς είναι παρόντες αλλά και ότι συνεργάζονται με τον καθηγητή.

δ) Επιβραβεύοντας κάθε προσπάθεια, και όχι μόνο τους άριστους βαθμούς. Η επιβράβευση είναι μεγάλο κίνητρο για τα παιδιά, και το ενδιαφέρον των γονιών πρέπει να έχει βάση τη χαρά και να μην είναι πιεστικό.

ε) Είναι λάθος να βοηθούν οι γονείς, να δίνουν τις απαντήσεις, να διορθώνουν ή να φέρνουν δάσκαλο για βοήθεια στο σπίτι. Οι σύγχρονες παιδαγωγικές μέθοδοι δίνουν μεγάλη έμφαση στο να κάνουν λάθη οι μαθητές και να μαθαίνουν από αυτά.

στ) Η συχνή επαφή των δασκάλων με τους γονείς μας βοηθάει στο να καταλάβουμε τις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή, αλλά και να αντιληφθεί ο μαθητής ότι υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μαθητών, γονέων και δασκάλου.

ζ) Μία σταθερή, ήρεμη και λειτουργική μεταχείριση είναι σαφώς πιο αποδοτική. Μην πιέζετε το παιδί να συμμετέχει στην τάξη. Ο κάθε μαθητής χρειάζεται το χρόνο του για να επεξεργαστεί τα δεδομένα. Η ευγενής άμιλλα μέσα στην τάξη, αλλά και ο δάσκαλος, ευνοούν το θεμιτό αποτέλεσμα, δηλαδή τη θαρρετή και ενθουσιώδη συμμετοχή. Η βοήθεια που χρειάζεται ο δάσκαλος από τους γονείς είναι να δείχνουν στα παιδιά πίστη και ενθάρρυνση.

Κάντε ένα σχόλιο

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ