(ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΡΑΤΣΟΥΝΑΣ-ΜΑΡΙΑ ΓΑΛΑΝΗ)
Το να σκιαγραφήσουμε τις μουσικές μας μνήμες με τα χαρακτηριστικά και τις ιδιομορφίες των μουσικών ακουσμάτων, αποτελεί ένα πόνημα πολύπλοκο και εκτενές. Έτσι, λίγα λόγια ίσως δώσουν το στίγμα της μουσικής αλλά και πολιτισμικής Ν. Ιωνίας. Μιας πόλης προσφυγικής, που μέσα της έφερε πολίτες – “οπλίτες” πολιτισμικούς με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.
Κάθε γειτονιά της Ν. Ιωνίας ήταν και μια μικρή πόλη που αντιστοιχούσε στην συγκεκριμένη πατρίδα, που βρισκόταν σ΄έναν γεωγραφικό χώρο που ξεκινούσε από την Μαύρη Θάλασσα, προχωρούσε στον Βόσπορο, την θάλασσα του Μαρμαρά, το Αϊβαλί, την ευρύτερη περιοχή της Ερυθραίας, απέναντι από την Χίο, έως τα νότια παράλια της Μ. Ασίας που βρίσκονται απέναντι από την Κύπρο. Προς ανατολάς εις βάθος της Μ. Ασίας, η Σπάρτη της Πησιδείας και η Καππαδοκία.
Οι μνήμες σιγά σιγά αρχίζουν να σβήνουν στην δεκαετία του 1960-70. Ονόματα παλιών οργανοπαικτών δεν ενθυμούμαι διότι ήμουν μικρός, μόνο ο Νίκος Στεφανίδης που δούλευε ως ωρολογοποιός, ο οποίος μετά από την επιμονή του Σίμωνα Καρρά αρμάτωσε το εγκατελελημένο μουσικό του όργανο που ήταν το κανονάκι, ένα όργανο που φέρει το όνομά του από τον Κανόνα του Πυθαγόρα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, το μουσικό σχήμα “Δυνάμεις του Αιγαίου” με εξάρχοντα τον Χρήστο Τσιαμούλη, έδωσε το πρόσχημα σε πολλούς νέους, να δουν από άλλη οπτική και ακουστική πλευρά την μουσική μας παράδοση. Παραλλήλως, στην Κρήτη, ο Ιρλανδός Ross Daly με την έρευνα και τα μουσικά του όργανα, προσφέρει κι αυτός με την δεξιοτεχνία του, νέους μουσικούς δρόμους.
Έτσι, το 1988 ανοίγοντας την Μουσική μας Σχολή, μαζί με τα κλασσικά όργανα, δημιουργήσαμε και τμήμα παραδοσιακών μουσικών οργάνων με εξάρχοντα καθηγητή τον Χρήστο Τσιαμούλη. Η αμέριστη βοήθεια του φίλου μας Χρήστου ήταν αφορμή για μία σοβαρή εργασία και καταγραφή μουσικών μελωδιών απ’ όλη την Ελλάδα αλλά και οργάνωση της Διδασκαλίας. Έτσι, μουσικοί με μετεκπαίδευση στην σχολή μας, απετέλεσαν το πρώτο διδακτικό προσωπικό του Μουσικού Γυμνασίου Παλλήνης.
Μία άλλη πηγή εμπνεύσεως για μας υπήρξε ο μαθητής μας Σωκράτης Σινόπουλος, ο οποίος με την επίδοσή του στην πολίτικη λύρα είναι αυτή τη στιγμή ο κορυφαίος μουσικός γι΄αυτό το όργανο στην Ελλάδα. Επίσης στο κανονάκι μεγάλη δεξιοτεχνία επέδειξε η μαθήτριά μας Καλλιόπη Καμπούρη η οποία σπουδάζει Ιατρική στην Αγγλία καθώς και ο Μάρκος Καραβίας στα κρουστά και στα έγχορδα, τριτοετής φοιτητής της Νομικής, η Βασιλική Αντωνάκη στα πνευστά ανοικτού επιστομίου, η Σοφία Κομπιοτάτη στο ούτι, απόφοιτη του Μουσικολογικού Τμήματος του Πανεπ. Αθηνών καθώς και η Αθηνά Βασιλάκου, ταλαντούχος κι αυτή στο πολίτικο λαούτο.
Όλα τα παιδιά της ορχήστρας και της χορωδίας βρίσκονται μαζί μας από μικρή ηλικία. Όσον αφορά τώρα το Μουσικό Τοπίο της περιοχής, δεν θα ήθελα να το σκιαγραφήσω. Για τους πολίτες αυτής της πόλης ίσως υπάρχουν άλλες προτεραιότητες που τους εμποδίζουν να πλησιάσουν την Μουσική παιδαγωγικώς. Ίσως να έχουμε κι εμείς ένα μερίδιο ευθύνης, διότι ο χρόνος της μελέτης και της οργανώσεως της διδασκαλίας καθώς και η στενή μας σχέση με μαθητές και γονείς δεν μας επιτρέπουν να χρησιμοποιήσουμε τρόπους προβολής με διαφήμιση. Πιστεύουμε και ελπίζουμε στην δια στόματος αγαπητική μετάδοση του έργου μας.
Όσο δε αφορά την υποστήριξη που έχουμε στο έργο μας, η μόνη μας δύναμη είναι η ελπίδα, μία ελπίδα που θα σβήσει πλέον τις έμμονες ιδέες της στέρησης παροχών στους ιδιώτες που εκ των προτέρων χαρακτηρίζονται εκμεταλλευτές. Αν αφουγκραστεί κανείς με ανδρειωμένο φρόνημα, θα μπορέσει να αισθανθεί την υπάρχουσα αγάπη για τα πράγματα και τους ανθρώπους.